Szanowni Państwo
Informacje które poniżej przeczytacie oczywiście nie wyczerpują tematów związanych z działalnością MCK, czy ostatnimi wydarzeniami, ale mam nadzieję że rzucą trochę światła na całokształt.

               Na wszystko co dzieje się w Instytucjach Kultury, należy patrzeć jak na procesy. Dla Instytucji Kultury nie ma, (i być nie powinno) „okresów wyborczych”. Jest ciągłość pracy - realizacji kreowanych i powierzanych zadań bez względu na zmiany osoby na stanowisku zwierzchnika.  
Dlatego zabiegałem o spotkania ze zwierzchnikami, rozmowy o strategii, kierunkach, projektach…  Pytałem o uwagi, zastrzeżenia, plany … Obiecywano spotkania a wręczono odwołanie.
Decyzja o odwołaniu mnie z pełnienia zadań dyrektora Miejskiego Centrum Kultury w Skarżysku-Kamiennej jest w mojej opinii, pochopna, krzywdząca, nieuzasadniona, niewypracowana w procesie dialogu społecznego. 
Powody mojego odwołania, odnoszące się do moich domniemanych sympatii politycznych … niszczą podstawy, budowanego latami pracy zawodowej, mojego wizerunku animatora – menedżera kultury działającego ponad podziałami. Szukanie uzasadnień do podjętych już decyzji, obarczone jest „stekiem zarzutów na wyrost”.

Wyrażam Zdecydowany Sprzeciw przeciwko takiemu traktowaniu i ocenianiu ludzi – bezwarunkowo oddanych sprawom społeczno – kulturalnym.
Nie powinniśmy się godzić na „szufladkowanie” animatorów życia społeczno - kulturalnego, na przypinanie etykiet, legitymacji, umniejszenie - obniżanie wartość wykonanej pracy, oraz niszczenie ich wizerunku, prestiżu społecznego. To nie buduje. 
Całe moje dotychczasowe życie zawodowe było poświęcone budowaniu twórczej przestrzeni dialogu ponad podziałami i barierami. Nie należałem i nie należę do żadnej z partii politycznych. Budowałem, współtworzyłem kulturotwórczą przestrzeń z artystami, twórcami, mecenasami, animatorami kultury, liderami i wszystkimi zainteresowanymi … niezależnie od ich poglądów, przekonań, przynależności, orientacji, gustów, koloru skóry, włosów, noszonego ubioru … Opowiadam się za autentycznym dociekaniem prawdy w procesie rzeczowego - bezemocjonalnego dialogu. (Dialogu - zarówno bezpośredniego, jak i dialogu poprzez sztukę, twórcze poszukiwania…). 
Dawałem maksimum czasu, spokoju i przestrzeni do realizacji projektów twórczych wszystkim zainteresowanym.
A nam nie dano nawet jednego roku by w pełni wyeksponować możliwości MCK, we względnie stabilnej sytuacji społeczno – ekonomicznej.

                       W latach 2009 – 2012, na obiekcie MCK wykonano 7 projektów remontowo - inwestycyjnych, oraz szereg prac konserwatorskich, adaptacyjnych. Następnie zamiast pracy w pełnej mocy nastąpił okres „zapaści finansowej”. Przez ostatnie 2,5 roku MCK nie otrzymało kwoty ok 700 tyś. zł. z zadeklarowanej przez organizatora dotacji. Ponadto przejmowaliśmy dodatkowe zadania oraz koszty.
Pomimo pow. w MCK realizowano stale zwiększającą się liczbę form, wydarzeń. Podnoszono standardy. Zwiększano dochody. Dynamikę rozwoju przybliża poniższe zestawienie: 
– ilość „form zorganizowanych uczestnictwa…”: 313 w roku 2007,  a 4.588 w roku 2013 i ponad 5.100 w roku 2014.
 – ilość uczestników: ok  63.000 w 2007r. a   ponad  116.000 w roku 2013.
- ilość seansów filmowych: 307 w roku 2007,    a    1.310 w roku 2013
- dochody własne:  ponad 200.000 zł. w roku 2007   a ponad 700.000 zł. w 2013 r. (i ponad 830.000 zł. w roku 2014)
Ale przecież nie w liczbach i zestawieniach jest największa wartość.
Spokój, łagodność, życzliwość, otwartość… –  są wyrazem współtworzenia przestrzeni dialogu. Im więcej jesteśmy w stanie wygenerować dla innych uważności, zaufania, odwagi, otwartości, wiedzy, umiejętności, podziału  kompetencji, spokoju wewnętrznego, opanowania … tym większą generujemy przestrzeń współtworzenia - więcej mocy.
Chętnie uruchamiam swoje „moce” do współtworzenia nowych przestrzeni twórczych, synergetycznych relacji… 
Dziękuję wszystkim którzy wyrażają swe opinie w tej sprawie. Szczególnie tym którzy zauważyli procesy pozytywnych zmian i opowiedzieli się konstruktywnie.
A nawiązując – parafrazując myśli Włodzimierza Sedlaka, apeluję:  - rozmawiajmy spokojnie. Rozmawiajmy, nie walczmy o ogień  - wymieniajmy się światłem myśli.