Mam przyjemność poprowadzić dla Państwa cykl spotkań o tematyce zielarskiej.  Chciałabym przybliżyć tematykę zbierania i stosowania ziół na co dzień. Przekonać, że nie jest to wcale takie trudne i niedostępne. Mieszkamy w przepięknym miejscu, otoczeni czystymi lasami i łąkami gdzie natura przygotowała dla nas swoje dary. Wymaga to oczywiście czasu i wysiłku. Trzeba się przygotować, wyjechać poza granice miasta i przy odpowiedniej pogodzie szukać ciekawych roślin…  Przecież wygodniej iść do apteki po suplementy…

    Nie zapominajmy, że będzie to czas wyjątkowy. Czas tylko dla Ciebie i natury. Czas, w którym dostrajamy się do rytmu Matki Ziemi, w którym wszystkie nasze funkcje w organizmie wracają do prawidłowego funkcjonowania. Na długość i jakość życia nasze geny mają tylko wpływ w ok. dwudziestu procentach. Reszta zależy od nas samych, czyli naszego usposobienia, aktywności i przede wszystkim odżywiania.
   Ziołami zajmuję się już parę lat. Coraz lepiej je czuję i rozumiem.  Moim zdaniem najskuteczniej działają na nas rośliny, które rosną w naszej energetyce, czyli w miejscu gdzie najczęściej przebywamy. Można powiedzieć, że dostrajają się do nas, do naszych potrzeb. Brzmi to może trochę niezwykle i zalatuje magią, ale tak jest. Studia zielarskie tylko potwierdziły moje odczucia. Podczas laboratoryjnych badań związków czynnych zawartych w roślinach wyniki były inne dla rośliny rosnącej dziko, a inne w uprawianej na sprzedaż.  Wspomina także o tym słynna rosyjska zielarka Jelena Fiodorówna Zajcewa, która podróżując po kraju obserwowała jakie zioła rosną przed domami. Według niej można określić, na co choruje gospodarz domu.  „Jeśli człowiek zachoruje, to zawsze Bóg da mu zioło”.
   Jeżeli tak jest to powinniśmy skupiać się na naszych rodzimych roślinkach, ziołach czy chwastach, a nie szukajmy wymyślnych, rzekomo cudownie działających z odległych kontynentów.
    Dlaczego zioła nie działają? Tajemnica działania i skuteczności ziół leży w ich długotrwałym stosowaniu i różnorodności. Nie możemy oczekiwać, że w nagłym przypadku choroby pijąc ziołową herbatkę zostaniemy cudownie uzdrowieni.  Na to trzeba sobie „zapracować”.  Zacznijmy więc od prostych przepisów, od zbierania znanych ziół. Zacznijmy stosować je przez cały rok.  
   Zioła zbieramy w słoneczny dzień do południa (do godz. 15). W tym czasie rośliny pobierają najwięcej energii a później ją przetwarzają. Zbieramy z miejsc czystych, z daleka od dróg i terenów przemysłowych. W zależności od potrzeb zbieramy kwitnące ziele, kwiaty oraz liście. Korzenie najlepiej wykopywać wczesną wiosną lub późną jesienią.  Zioła suszymy w cieniu, w miejscu przewiewnym. Temperatura suszenia dla każdej rośliny może się różnić więc najlepiej zapoznać się z przepisami  z książek zielarskich. Przechowujemy w płóciennych, papierowych torbach lub szklanych słojach.  Proszę pamiętać by nie zbierać roślin, których nie znamy bądź nie jesteśmy pewni.  W tym wypadku najlepiej zasięgnąć porady zielarza.
   Sierpień to czas kwitnienia wielu ciekawych roślinek.  Na łąkach można spotkać jeszcze kwitnącą czerwoną koniczynę, która jest cudownym ziółkiem dla kobiet. Reguluje gospodarkę hormonalną w naszym organizmie. Do celów leczniczych zbieramy kwitnące ziele i suszymy w temp do 50º C w zacienionym miejscu. Dr Różański podaje, że w medycynie ludowej ziele koniczyny stosowano jedynie jako środek hamujący nadmierne krwawienia miesiączkowe, uszczelniający i wzmacniający naczynia krwionośne, wykrztuśny, moczopędny, odtruwający, przeciwobrzękowy, mlekopędny oraz uspokajający. Doskonały na kaszel jest syrop z kwiatów koniczyny. Dopiero w XX wieku zwrócono uwagę na izoflawony zawarte w koniczynie i gatunkach pokrewnych oraz ich właściwości estrogenne. „..Koniczyna to typowe zioło dla kobiet. Leczy trądzik androgenny, znosi objawy napięcia przedmiesiączkowego, reguluje menstruacje. Ziele koniczyny jest bogate w aminokwasy, białka, witaminy i sole mineralne, a wszystko to w formie łatwo przyswajalnej dla człowieka.. Preparaty zawierające wyciąg z koniczyny zalecane są w okresie przekwitania, kiedy spada produkcja estrogenów i występują przykre objawy z tym związane.” (Źródło: rozanski.li) Można jej też używać do kąpieli czy okładów w świądzie skóry, oparzeniach, trudno gojących się ranach. Koniczyna łąkowa (czerwona) jest bardzo łatwa do rozpoznania więc jak tylko mamy możliwość jej nazbierać, ususzyć to w zimowe dni zróbmy sobie wyśmienitą herbatkę pozwalając związkom czynnym zawartych w zielsku krążyć po naszym organizmie.
   Wszystkie zwarte w artykule informacje i porady mają charakter edukacyjny, informacyjny oraz hobbistyczny i nie mają na celu diagnostyki
i leczenia. Nie są ekwiwalentem porady lekarskiej. Korzystaj rozważnie.
 

Alina Jędrys

absolwentka Akademii Ekonomicznej
i Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Uniwersytetu Rzeszowskiego, ekonomista, zielarka, ziołoznawca